Het stuk speelt zich af in een opvangtehuis voor op drift geraakte jonge mensen. Ze zijn gevlucht uit kindertehuizen, soms mishandeld, opgesloten, platgespoten en behandeld met isoleercellen etc. Het tehuis kan geen blijvend onderdak verlenen. Pogingen de jonge mensen elders onder te brengen lopen haast iedere keer spaak. Zelf willen ze het liefst in het tehuis blijven. Een beetje rotzooien en ruziën, een beetje hobbyen en knuffelen, en bovenal, met rust gelaten worden door autoriteiten. 

Er ontstaan conflicten onder de stafleden. Mogen we jongeren die serieus gestoord zijn wel opnemen, mogen we proberen wat therapie te geven, onbevoegd als we zijn? 

In ‘Jan Rap en z’n maat’ zien we de zoektocht van jonge mensen naar zichzelf. Een tocht die zich uit in agressie, eenzaamheid maar ook in bijzondere vriendschappen.